
Kimmiş onu işinden alıkoyan? Minik bir kırlangıç!Heyacanlı kırlangıç, telaşını bastırmaya çalışarak, deriiinbir nefes almış şirin gagasını açmış, sözcükler dökülmeye başlamış. Heyadam!Ben seni seviyorum. Nedenini niçinini sorma. Uzunzamandır seni izliyorum.Bugün cesaret buldum konuşmaya;
Lütfenpencereyi aç ve beni içeri al. Birlikte yaşayalım.
Adam birden parlamış: Yok daha neler? Durduk yerde sen denerden çıktın şimdi? Olmaz, alamam,demiş.Gerekçeside pek sersemceymiş: Senbir kuşsun! Hiç kuş, insana aşık olur mu?
Kırlangıç mahçup olmuş.Başını önüne eğmiş.Ama pes etmemiş,bir süre sonra tekrar pencereye gelmiş,gülümseyerek bir kez dahaşansını denemiş: Adam, adam!Hadi aç artık şu pencereni.Al beniiçeri! Ben sana dost olurum.Hiç canını sıkmam!
Adam kararlı, adam ısrarlı: Yok ,yok ben seni içeri alamamdemiş.Biraz da kaba mıymış, neymiş lafı kısa kesmiş.İşim gücüm var, gitbaşımdan.
Aradan bir zaman geçmiş, kırlangıç son kez adamın penceresinegelmiş: Bak soğuklar da başladı, üşüyorum dışarıda. Aç şu pencereyi albeni içeri.Yoksa, sıcak yerlere göç etmek zorunda kalırım.Çünkü ben ancaksıcakta yaşarım.Pişman olmazsın, seni eğlendiririm.Birlikte yemek yeriz, bak hem de sen de yalnızsın' yalnızlığınıpaylaşırım, demiş.
BAZILARI GERÇEKLERİ DUYMAYI SEVMEZMİŞ! Adam bu yalnızlıkmeselesine içerlemiş.Pek bir sinirlenmiş: Ben yalnızlığımdan memnunum,demiş. Kuştan onu rahat bırakmasını istemiş.Düpedüz kovmuş.Kırlangıç , son denemesinden de başarısızlıkla çıkınca,başını önüne eğmiş,çekip gitmiş.
Yine aradan zaman geçmiş.Adam, önce düşünmüş, sonra kendikendine itiraf etmiş:Hay benim akılsız başım; demiş.Ne kadaraptallık ettim! Beklenmedik bir anda karşıma çıkan bir dostlukfırsatını teptim. Niye onun teklifini kabul etmedim ki? Şimdi böyle köskös oturacağıma , keyifli vakit geçirirdik birlikte.Pişman olmuş olmasına ama iş işten geçmiş.Yine de kendikendini rahatlatmayı ihmal etmemiş: Sıcaklar başlayınca, kırlangıcım nasılolsa yine gelir.Ben de onu içeri alır, mutlu bir hayat sürerim. Ve çokuzunca bir süre, sıcakların gelmesini beklemiş.Gözü yollardaymış. Yazgelmiş, başka kırlangıçlar gelmiş.Ama......Onunki hiç görünmemiş.Yazın sonuna kadar penceresi açık beklemiş ama boşuna.Kırlangıç yokmuş! Gelen başka kırlangıçlara sormuş ama gören olmamış.Sonunda danışmak ve bilgi almak için bir bilge kişiye gitmiş.Olanları anlatmış.
Bilge kişi gözlerini adama dikmiş ve demiş ki:"KIRLANGIÇLARIN ÖMRÜ 6 AYDIR...."HAYATTA BAZI FIRSATLAR VARDIR, SADECE BİR KEZ ELİNİZE GEÇER VEDEĞERLENDİRMEZSENİZ UÇUP GİDER!HAYATTA BAZI İNSANLAR VARDIR, SADECE BİR KEZ KARŞINIZAÇIKAR;DEĞERİNİ BİLMEZSENİZ KAÇIP GİDERLER!VE ASLA GERİ DÖNMEZLER!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder